شکی نیست که چنین چیزی بدون تعهدها و سیاستهای مرتبط با انرژیهای تجدیدپذیر امکان پذیر نیست. این یک انتخاب سیاسی و فرهنگی است، نه فقط یک کار فروش و تجاری.
آمارهای جدید از مرکز تحقیقات مشترک اتحادیهی اروپا نشانگر این است که اروپا در سال ۲۰۱۱، ۱۸.۵ گیگاوات پنلهای فتوولتائیک-معادل دو سوم کل پنلهای فتوولتائیک نصب شده در دنیا- را نصب و راهاندازی کرده و کل ظرفیت پنلهای خورشیدی خود را به ۵۲ گیگاوات رسانده است.
دو سوم سرمایهگذاری جهانی فتوولتائیکهای خورشیدی در اروپا انجام گرفته است؛ چیزی معادل ۸۴ میلیارد دلار!
در دههی قبل، صنعت پنلهای خورشیدی فتوولتائیک در اروپا با میزان سالیانهی ۴۰% رشد کرده است (برای کل دنیا، این مقدار بین ۴۰ تا ۹۰ درصد است) در حالی که هزینههای تولید به میزان ۶۰ درصد کاهش پیدا کردهاند. چین با در دست داشتن حدود ۵۰% از بازار، همچنان بزرگترین تولید کنندهی تجهیزات انرژی خورشیدی در جهان میباشد.
البته هدف اروپا فراتر از این صحبتها است. اروپا تا سال ۲۰۲۰ قصد دارد ۲۰ درصد از انرژی مورد نیازش را با انرژیهای نو تولید کند در حالی که اکنون فقط ۲ درصد از انرژی خود را توسط انرژیهای نو بدست میآورد. واضح است که انرژی خورشیدی و انرژی بادی کمک قابل توجهی برای دستیابی اروپا به این هدف خواهند بود.
دیدگاهی بگذارید